Yvonne Zeegers, leerkracht op OBS De Weidevogel

 

Yvonne Zeegers (67 jaar) staat ook na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd nog fulltime voor groep 3 op OBS De Weidevogel. Ze heeft nooit afgeteld naar haar pensioen en bekijkt per jaar of ze door wil gaan.

 

Wanneer en hoe wist je dat je het onderwijs in wilde?

Als kind speelde ik al schooltje, ik kan me niet herinneren dat ik ooit iets anders heb willen doen. Ik was 19 jaar toen ik begon en werk na 48 jaar nog steeds met veel plezier in het onderwijs. Mijn drijfveer is in de loop der tijd wel veranderd. Vroeger koos ik voor dit beroep uit een soort ideaal. Ik ging ze alles leren wat ze moesten weten. Nu is het meer: wat fijn om kinderen te leren leren. Om te voldoen aan hun onderwijsbehoeftes. De wereld van kinderen is ook groter geworden. Vroeger was de kleuterschool de eerste stap in het loskomen van het gezin. Toen waren er nog geen crèches of peuterspeelzalen. 

 

Hoe ben je bij Innoord terechtgekomen?

Ik ben begonnen op een school in het centrum. Daar was ik kleuterleidster en hoofdleidster. Vervolgens gaf ik les in Heiloo. Daar ben ik ook directeur geweest. Ook heb ik nog een tijdje op een school met een kinderleefkringhuis gewerkt. En daarna nog in Amsterdam-West en Zuidoost. Toen ik vervolgens directeur was in Heerhugowaard heb ik een studie tot intern begeleider gevolgd. Hiervoor liep ik stage op OBS De Weidevogel, maar toen hier een leerkracht voor groep 3 gezocht werd heb ik mezelf aangeboden. Dit is mijn vierde jaar in deze groep. Ernaast ben ik taalcoördinator en zit ik in de GMR. 

 

Wat is de grootste verandering in al die jaren?

Zonder twijfel de manier waarop we digitalisering toepassen in onze lessen. Soms vind ik dit een vooruitgang, maar soms gaan we in mijn ogen te ver. Gelukkig kun je in groep 3 niet om het werken met schriftjes heen. De maatschappij is ook veranderd in de loop der jaren. Omdat er elke dag zo veel informatie op iedereen afkomt leer ik mijn leerlingen ook hoe ze daar het beste mee om kunnen gaan. Is dit feit of fictie? Hoe kan je dat zelf onderzoeken? 

 

Wat is het mooiste dat je in je loopbaan hebt meegemaakt tot nu toe?

Vroeger had ik een eigen Tjalk waarmee ik ook kon zeilen. Toen ik in Heiloo werkte gebruikte ik die om de leerlingen mee op schoolreisje te nemen. We voeren dan naar het Poppenspel in Uitgeest. Totaal niet ver maar de kinderen vonden het reuze spannend en oud-leerlingen hebben er nog altijd fijne herinneringen aan. 

 

Wat ga je het meest missen als je ooit echt met pensioen gaat?

Vooral het bijblijven. Kinderen weten altijd zulke wijze vragen te stellen, dat houdt mij ook scherp. Als een leerling vraagt of een juffer een libellesoort is of dat een libelle een juffersoort is dan triggert mij dat en zoek ik het direct uit. Zoiets gebeurt in het onderwijs elke dag. Thuis wat minder, vrees ik. 

 

Waarom zouden mensen voor het basisonderwijs moeten kiezen?

Je leert continu bij en blijft jong van geest. En het is mooi om mee te maken dat kinderen minder afhankelijk worden van volwassenen als ze leren lezen, als ze zelf informatie kunnen vergaren. Ook blijft het een mooie uitdaging om de dagelijkse gang van zaken in een klas te combineren met je eigen creativiteit, om aan elke les een eigen draai te geven. Dat heb je toch nergens, die vrijheid? 

‘Kinderen weten altijd zulke wijze vragen te stellen, dat houdt mij ook scherp’

Ontmoet andere collega's