Kelvin Kuiper (leerkracht groep 6-8, 24 jaar, Kindercampus Mokum) werkte al bij Innoord en heeft ervoor gezorgd dat Mireille Jonk (leerkracht, groep 6-8, 34 jaar, Kindercampus Mokum) onze nieuwe collega is geworden. Samen vertellen ze hoe dat ging.

Kelvin

Ik werk sinds augustus 2022 als leerkacht op KIndercampus Mokum, vers van de deeltijd iPabo. Ik koos specifiek voor deze school omdat ik geloof in gepersonaliseerd leren en graag wilde werken op een school waarvan het gebouw hierop aangepast is. En daarnaast vind ik het fijn dat nog niet alles uitgekristalliseerd is en wij als team nog kunnen meebouwen aan het gepersonaliseerd onderwijs. Vlak na mijn start hier zag ik in de lerarenkamer de referralposter hangen. Sowieso leek het me al leuk om een studiegenoot hier naartoe te halen, maar de bonus zorgde voor een extra trigger.  

Mireille

Na elf jaar in de kinderopvang ben ik als leerkrachtondersteuner begonnen naast een studie aan de iPabo. Op de opleiding heb ik Kelvin en veel andere leuke klasgenoten leren kennen. Mijn laatste stage was op een school in Volendam waar ik ook woonde, dus hier ben ik blijven hangen. Ik zocht geen andere baan, maar vond het op Kindercampus Mokum vanwege het gebouw en onderwijsconcept wel heel leuk toen ik een keer kwam kijken. Dit sloot namelijk naadloos aan op een onderwijsvisie die ik op de opleiding zelf heb moeten ontwikkelen. Toen duidelijk werd dat de school waarop ik werkte mij niet in de bouw kon plaatsen waar ik graag wilde werken, ben ik toch op Kelvins verzoek ingegaan. Het is wel iets verder reizen, maar dat heb ik over voor de kansen die hier liggen. Ik weet nog dat een docent op de iPabo ons ooit waarschuwde: ‘Je bent nu net na je afstuderen een wilde gans, vol met ideeën. Zorg dat je niet vastroest, blijf je ontwikkelen en word geen tamme gans.’ Ik verwacht niet dat iemand op Kindercampus Mokum ooit een tamme gans wordt, want ieders input wordt meegenomen in de opbouw en vormgeving van dit mooie, nieuwe onderwijsconcept.  

Kelvin

De referralcampagne is een goede manier om aan nieuwe mensen te komen, want hij zette mij aan om dat extra stapje te zetten. En via-via nieuwe medewerkers werven werkt sowieso beter dan via een vacature op een website. Ik kon Mireille vol enthousiasme overhalen.   

Kindercampus Mokum

Wanneer en hoe wist je dat je het onderwijs in wilde?

Als kind speelde ik al schooltje, ik kan me niet herinneren dat ik ooit iets anders heb willen doen. Ik was 19 jaar toen ik begon en werk na 48 jaar nog steeds met veel plezier in het onderwijs. Mijn drijfveer is in de loop der tijd wel veranderd. Vroeger koos ik voor dit beroep uit een soort ideaal. Ik ging ze alles leren wat ze moesten weten. Nu is het meer: wat fijn om kinderen te leren leren. Om te voldoen aan hun onderwijsbehoeftes. De wereld van kinderen is ook groter geworden. Vroeger was de kleuterschool de eerste stap in het loskomen van het gezin. Toen waren er nog geen crèches of peuterspeelzalen. 

Hoe ben je bij Innoord terechtgekomen?

Ik ben begonnen op een school in het centrum. Daar was ik kleuterleidster en hoofdleidster. Vervolgens gaf ik les in Heiloo. Daar ben ik ook directeur geweest. Ook heb ik nog een tijdje op een school met een kinderleefkringhuis gewerkt. En daarna nog in Amsterdam-West en Zuidoost. Toen ik vervolgens directeur was in Heerhugowaard heb ik een studie tot intern begeleider gevolgd. Hiervoor liep ik stage op OBS De Weidevogel, maar toen hier een leerkracht voor groep 3 gezocht werd heb ik mezelf aangeboden. Dit is mijn vierde jaar in deze groep. Ernaast ben ik taalcoördinator en zit ik in de GMR. 

Wat is de grootste verandering in al die jaren?

Zonder twijfel de manier waarop we digitalisering toepassen in onze lessen. Soms vind ik dit een vooruitgang, maar soms gaan we in mijn ogen te ver. Gelukkig kun je in groep 3 niet om het werken met schriftjes heen. De maatschappij is ook veranderd in de loop der jaren. Omdat er elke dag zo veel informatie op iedereen afkomt leer ik mijn leerlingen ook hoe ze daar het beste mee om kunnen gaan. Is dit feit of fictie? Hoe kan je dat zelf onderzoeken? 

Wat is het mooiste dat je in je loopbaan hebt meegemaakt tot nu toe?

Vroeger had ik een eigen Tjalk waarmee ik ook kon zeilen. Toen ik in Heiloo werkte gebruikte ik die om de leerlingen mee op schoolreisje te nemen. We voeren dan naar het Poppenspel in Uitgeest. Totaal niet ver maar de kinderen vonden het reuze spannend en oud-leerlingen hebben er nog altijd fijne herinneringen aan. 

Wat ga je het meest missen als je ooit echt met pensioen gaat?

Vooral het bijblijven. Kinderen weten altijd zulke wijze vragen te stellen, dat houdt mij ook scherp. Als een leerling vraagt of een juffer een libellesoort is of dat een libelle een juffersoort is dan triggert mij dat en zoek ik het direct uit. Zoiets gebeurt in het onderwijs elke dag. Thuis wat minder, vrees ik. 

Waarom zouden mensen voor het basisonderwijs moeten kiezen?

Je leert continu bij en blijft jong van geest. En het is mooi om mee te maken dat kinderen minder afhankelijk worden van volwassenen als ze leren lezen, als ze zelf informatie kunnen vergaren. Ook blijft het een mooie uitdaging om de dagelijkse gang van zaken in een klas te combineren met je eigen creativiteit, om aan elke les een eigen draai te geven. Dat heb je toch nergens, die vrijheid? 

OBS De Weidevogel

Hoe ben je bij de tussenvoorziening van Innoord terecht gekomen?

Ik ben eind maart met mijn dochter naar Nederland gevlucht. Mijn man is in Oekraïne achtergebleven. Mijn dochter kon al snel naar de nieuwkomersklas op OBS Het Vogelnest. Toen Het Vogelnest ook een tussenvoorzieningslocatie werd heb ik hier gesolliciteerd als leerkracht. In Oekraïne was ik docent Engels in het primair en het voorgezet onderwijs en heb ik bijles Engels gegeven.  

Wat doe je precies als leerkracht bij de tussenvoorziening?

Ik heb samen met een Oekraïense collega die al jaren in Nederland woont negen leerlingen die allemaal onlangs uit Oekraïne gevlucht zijn. Zij verblijven in een hotel vlak bij OBS Het Vogelnest. We hebben een lesschema gemaakt dat de leerlingen houvast maar ook vrijheid geeft. De lessen variëren van Oekraïens, Engels en Nederlands tot wiskunde, muziek, circus en veel creativiteit. 

Hoe ziet een werkdag eruit?

Elke dag is anders. We vragen de kinderen bijvoorbeeld hoe hun weekend was. Hiermee stellen we ze op hun gemak én oefenen we de uitspraak in het Engels en Nederlands. We hebben leerlingen van verschillende leeftijden en niveaus. Sommigen kunnen al goed schrijven, anderen nog niet. Over de situatie in ons thuisland praten we weinig. Het is niet zo dat we erover zwijgen, maar we willen graag dat de kinderen het hier fijn hebben en herinneren ze dus niet steeds aan de oorlog. Wel zingen we samen Oekraïense liedjes die met de oorlog te maken hebben. En als een leerling opvallend gedrag vertoont en wij vermoeden dat dat door oorlogstrauma komt, dan nemen we wel contact op met een kinderpsycholoog voor hulp. Het contact met de ouders is intensiever dan in andere klassen hier op school. Elke middag lopen we met de kinderen naar buiten om met hun ouders te kunnen praten. 

Wat wil je met de leerlingen bereiken?

Ik vraag niet te veel van ze. Sommigen kunnen heel basic dingen zoals knippen niet (meer). Wellicht komt dat door de situatie. Het is dus vooral belangrijk om ze simpele basisvaardigheden en -kennis bij te brengen zodat ze op het juiste niveau zitten als we terug naar Oekraïne kunnen.   

OBS Het Vogelnest

Waarom wilde jij het onderwijs in?

‘Heel simpel: een vriendin van de middelbare school wilde naar de Pabo en ik ging met haar mee omdat ik niks anders kon bedenken. Ik zou het gewoon proberen en anders stoppen. Vanaf de eerste dag heb ik het altijd heel leuk gevonden in het onderwijs. Het werk is heel afwisselend, elke dag is anders. En ook elk jaar is weer anders met steeds een nieuwe klas.  Ik werk in het onderwijs omdat ik hier kinderen echt iets kan meegeven. Iedereen heeft een droom en ik hoop de basis te leggen om die droom te bereiken. In groep 3 vond ik het vooral heel mooi om in korte tijd veel te kunnen bereiken. Binnen een paar maanden leer je daar kinderen lezen en schrijven. In groep 8 is het juist weer prachtig dat je bezig bent met iedereen op de juiste plek in het middelbaar onderwijs te krijgen.’ 

Hoe ben je bij De Vier Windstreken terecht gekomen?

‘Ik ben op 5 september 1977 als leerkracht begonnen. In die tijd was er weinig werk in het onderwijs te vinden, dus ik kwam in een invalpool terecht en heb op 10 scholen ingevallen. Toen bij OBS De Vier Windstreken iemand met zwangerschapsverlof ging kon ik hier invallen. En toen die periode afliep kon ik weer iemand anders vervangen. En later weer. Ik kreeg eerst een paar tijdelijke contracten en op 1 augustus 1980 een vaste aanstelling. En daarna ben ik nooit meer weggegaan. Ik vind het fijn dat De Vier Windstreken openbaar onderwijs biedt, dat iedereen hier welkom is.’ 

Hoe zag je loopbaan eruit?

‘Ik heb in al die jaren voor alle groepen gestaan, behalve voor de kleuters. Dat vind ik ook echt een andere discipline waar je apart voor opgeleid moet worden. Jammer dat dat niet meer gebeurt. In het begin deed ik graag de middenbouw, later groeide ik mee richting de bovenbouw en inmiddels voel ik me weer meer op mijn plek in de middenbouw. De reden dat ik 45 jaar op OBS De Vier Windstreken ben gebleven is dat ik hier altijd tevreden ben geweest. Het gras was ergens anders nooit groener. Ik heb hier altijd voldoende inspraak gehad. En als je maar lang genoeg ergens blijft zitten verandert er vanzelf een hoop om je heen. Ik heb zo’n 140 collega’s zien komen en gaan in de loop der tijd. Al die nieuwe collega’s brachten steeds weer nieuwe inzichten.’

Wat is de grootste verandering in al die jaren geweest?

‘De digitalisering was voor mij persoonlijk de grootste verandering. Digitalisering vind ik een vooruitgang maar ik juich het niet alleen maar toe. Letters leren gaat schriftelijk nog altijd beter dan digitaal. Het is rustiger en vereist meer focus van de leerling waardoor de kennis beter blijft hangen. Gelukkig heb ik altijd de laptop en het werkboek mogen combineren. Ook is de populatie op De Vier Windstreken enorm veranderd. Toen ik begon hadden we vooral witte leerlingen die uit andere wijken in Amsterdam naar Noord verhuisd waren. Later kregen we steeds meer leerlingen met een niet-Westerse achtergrond. Mijn eerste Marokkaanse leerling heeft nu zijn kinderen hier op school.’ 

Wat is het mooiste dat je in je werk hebt meegemaakt?

‘Over het algemeen is dat dat je uiteindelijk hoort dat kinderen goed terecht gekomen zijn, dat ze hun dromen gevolgd hebben. Specifieker was het een gebeurtenis afgelopen schooljaar. Het online lesgeven tijdens de lockdowns vond ik verschrikkelijk. Als het een leerling niet lukte om in te loggen kon ik dat niet oplossen. Ik voelde me voor het eerst in mijn loopbaan een slechte leerkracht. En opeens was daar de heldenspeld van de gemeente Amsterdam. Die hadden ouders van leerlingen voor me aangevraagd om me te laten weten dat ik nog steeds een goede leerkracht was, ook al vond ik online lesgeven een ramp. Die extra waardering was geweldig!’

Wat ga je het meest missen als je met pensioen bent?

‘Ik denk alles. Niet alleen de kinderen en collega’s, maar ook de dagelijkse gang naar school, de verantwoordelijkheid om ergens op tijd te zijn. Ik heb het onderwijs nooit als zwaar ervaren en ben al die tijd met plezier op de fiets gestapt.’ 

Waarom zouden mensen voor het basisonderwijs moeten kiezen?

‘Je legt de basis voor het verdere leven van de kinderen, je draagt bij aan hun ontwikkeling. Je kunt ze echt iets meegeven, ook op sociaal gebied. Je kunt inspelen op wat er leeft. Leert kinderen hun mening te vormen. Het gaat me aan het hart dat er zo’n groot lerarentekort is momenteel. Daarom werk ik ook mee aan dit interview. Dit vak doet ertoe!’

OBS De Vier Windstreken

Diversiteit

‘Ik vind het leuk dat ik IKC Noordrijk heb zien ontwikkelen van een kleine naar een grote school met een grote diversiteit aan leerlingen: van echte Noorderlingen tot nieuwe Amsterdammers.’

Talent

‘We denken bij talent vaak meteen aan iets dat je goed kunt. Maar talent kan ook iets zijn dat je graag goed wil kunnen en waar je veel energie in steekt. Door honderd keer te vallen en weer op te staan ontwikkel je doorzettingsvermogen. En dat is in mijn ogen het belangrijkste talent dat je kunt bezitten.’

Ik kom dagelijks met talent in aanraking. Natuurlijk vallen kinderen die goed zijn in gym meteen op. Ik heb bijvoorbeeld een leerling in groep drie die niet onderdoet voor kinderen uit groep vijf. Maar juist de kinderen die extra begeleiding krijgen in de gym+ klas zie ik wekelijks groeien. Tijdens deze lessen proberen we ervoor te zorgen dat zij bewegingsonderwijs leuk blijven vinden.’

Variatie

‘Om talent te ontwikkelen zet ik zoveel mogelijk variatie in. Ik zorg altijd dat er minstens drie disciplines aan bod komen in één les. Denk daarbij aan atletiek, zelfverdediging, balsporten, turnen en dans. Zo hoop ik dat iedere leerling aan zijn of haar trekken komt en zich kan ontwikkelen op zijn of haar interessegebied.’

Steeds een stapje verder

‘Ik zie ieder kind als een individu, probeer hun talent te zien en te sturen. Ik push ze zonder ze te dwingen om steeds een stapje verder te gaan. Ik stimuleer ze de uitdaging aan te gaan. Dan merken ze op den duur dat ze het zelf kunnen en groeit daardoor hun zelfvertrouwen.’

IKC NoordRijk

Één groep

‘De tijd vliegt voorbij! Wij hebben elkaar verhalen verteld over reizen en andere landen en gerekend met de schaal op een kaart. Het juffen spel is favoriet! Het is zo leuk om te zien dat de kinderen – ook al komen ze van verschillende scholen – écht een groep vormen.’

Speels

‘Ik leer kinderen graag op een speelse manier taal en rekenen. Zo maakten wij sommen tijdens een gymles met meester Ted. En koken we recepten uit verschillende landen met alle klassen om de Zomerschool donderdag af te sluiten.’

SBO Universum

Techniekfreak

‘Mijn naam is Boudewijn Rijkenberg en ik ben 48 jaar. Ik woon in Koog aan de Zaan met mijn vrouw en twee zoons. Ik sport veel en daarnaast ben ik een techniekfreak. Na mijn studie heb ik eerst als vakleerkracht bewegingsonderwijs gewerkt, maar ik ben al vrij snel (in 2000) als zij-instromer voor de klas gaan staan. Op dit moment werk ik een dag per week in groep 7 op De Vier Windstreken. Verder ben ik ict’er op deze school, maar ook op Het Vogelnest en op Montessori Boven ‘t IJ locatie Azalea.’

Digitale geletterdheid

‘Ik heb voor het ict-vak gekozen omdat ik zag dat er een gat zat tussen wat kinderen op school leren en wat ze later nodig hebben aan skills. Inmiddels hebben we grote stappen gemaakt, maar er is ook nog veel te doen op dit gebied, bijvoorbeeld als het om digitale geletterdheid gaat. Ook vind ik het belangrijk dat medewerkers zich digitaal blijven ontwikkelen. Daarom heb ik samen met Martijn van der Pal een workshop Programmeren gegeven op de personeelsdag in 2019 en via De Voorsprong, onze huisacademie.’

Lockdown

‘Tijdens de lockdown heb ik alles op alles gezet om alle leerlingen van Innoord aan een Chromebook te helpen, meegewerkt aan innoordleertthuis.nl en collega’s op weg geholpen in de Googleomgeving toen ze onderwijs op afstand moesten geven. Ook zit ik in de kopgroep ontdeklabs, waarmee ik ontdeklabs probeer te realiseren op iedere Innoordschool.’

Eenentwintigste eeuwse vaardigheden

‘Ik ga graag naar Maakplaats 021 – ook een ontdeklab – in de Openbare Bibliotheek Amsterdam op het Waterlandplein. Die 021 staat voor de eenentwintigste eeuwse vaardigheden die kinderen hier kunnen opdoen. Kinderen vanaf acht jaar kunnen hier namelijk gratis aan de slag met 3D-printers, lasercutters, vinylsnijders en naaimachines en worden daarbij begeleid door techniekcoaches. Je kunt er zoveel van leren, het is de toekomst en het is gewoon echt hartstikke leuk! Als leerlingen met techniek aan de slag gaan leren ze ook nog eens communiceren, creatief en kritisch denken, plannen maken, samenwerken, out of the box denken, etc. En daar staat het bedrijfsleven echt om te springen, de skills die kinderen hier leren zijn heel waardevol.’

OBS De Vier Windstreken

OBS Het Vogelnest

Montessori Boven ’t IJ locatie Azalea

Montessori Boven ’t IJ locatie Kampina