Nadine Luidens, LIO’er op OBS Twiske

Wanneer en hoe wist je dat je het onderwijs in wilde?

Ja, ehm, om eerlijk te zijn wist ik het niet meteen na de havo. Mijn zus deed de UPvA en mijn tante was juf op mijn oude basisschool, dus het zit wel in de familie. Ik wilde in ieder geval een beroep kiezen dat ertoe doet, waar behoefte aan is. Daarnaast vind ik kinderen heel leuk dus gaf ik de Pabo een kans. Het blijkt erg leuk om te doen, dus het bevalt mij goed. Mijn juf in groep 8 zei het vroeger al, maar pas later kwam ik er zelf ook achter dat het vak van leerkracht bij me past. Dat ik er niet meteen voor durfde te kiezen komt misschien ook doordat ik dyslexie heb. Maar gelukkig lukt het prima. 

Waar kijk je het meest naar uit als je straks een eigen klas hebt?

Zelfstandig fulltime een klas draaien. Met een duo samen is het toch moeilijk. Spullen die opeens weer op een andere plek liggen of verdwijnen. Ik voel me soms toch een beetje te gast in mijn klas, hoe gastvrij ik ook ontvangen ben. Maar goed, dan moet ik wel fulltime gaan werken en ik hoor dat dat best zwaar is. Gelukkig heb ik ook gehoord dat je er aan went. Het enige nadeel is dat je vaak elke schoolvakantie ziek bent, zoals ik de afgelopen jaren elke stageweek snotverkouden was. Inmiddels heb ik een klein beetje weerstand opgebouwd. 

Wat voor soort leerkracht ben je?

Vriendelijk maar duidelijk. Bij mij mag veel, maar er zijn grenzen. Ik bied structuur als kinderen het nodig hebben. Wanneer ik een doel met de klas wil bereiken maakt het mij niet uit hoe we daar komen, zolang we het doel maar bereiken. Naar wat voor docent ik uiteindelijk wil zijn, ben ik nog zoekende. Wel wil ik een blije juf zijn waar de kinderen graag bij in de klas zitten. Ik heb een sterke voorkeur voor het speelse karakter van het lesgeven aan kleuters. Hier mag nog zo veel. Er is veel vrijheid om de hoeken naar eigen inzicht in te richten en dingen bij het thema te kiezen.

Wat is het meest waardevol dat je van je mentor of stagebegeleider geleerd hebt?

Ik heb laatst van mijn mentor Caroline geleerd dat ik mij minder moet focussen op wat fout gaat, maar juist meer op wat er goed gaat. Hierom schrijf ik elke dag drie dingen op die tijdens de lesdag goed zijn gegaan. Mijn duo Ellen raadde me aan om één keer per dag het kiesbord van tevoren klaar te zetten. Dat betekent dat ik bij één van de twee kiesmomenten zelf bepaal wat de kinderen gaan doen en met wie. Hierdoor kost het beginnen met werken minder tijd en kan ik de leerlingen mixen. Leerlingen die niet gewend zijn met elkaar te spelen komen zo toch met elkaar in contact. Dit systeem zorgt er ook voor dat iedereen overal mee in aanraking komt, de gewoonte waarbij ze steeds voor hetzelfde kiezen wordt hiermee doorbroken. 

Wat is het leukste dat je tot nu toe meegemaakt hebt in dit vak?

Toen ik in groep 3/4 op Montessori Boven ‘t IJ locatie Kampina stage liep, was ik verkouden en daardoor erg schor. Ik vertelde de kinderen dat ik mijn stem kwijt was. Een leerling kwam naar me toe en vroeg: ‘Wiens stem heeft u nu dan?’

OBS Twiske