‘Uiteindelijk zit affiniteit met een school niet in de stenen, maar in de liefde voor de leerlingen’
Esther werkt al 35 jaar als groepsleerkracht voor Innoord. Vroeger op de Dorus Rijkersschool, daarna op Daltonschool IKC Zeven Zeeën en sinds kort op OBS De Vier Windstreken. Hoe heeft zij die laatste overstap beleefd?
In die 35 jaar heb ik nooit de behoefte gevoeld om ergens anders te werken. Als je maar lang genoeg ergens blijft, verandert alles om je heen. En soms dus zelfs de naam of locatie van de school. Van alle collega’s, directeuren en bestuurders waarmee ik tot nu toe gewerkt heb, heb ik iets geleerd. Ook van de strijd die ik af en toe met ze gehad heb.
Toen ik er zo’n 25 jaar werkte, moest de Dorus Rijkersschool sluiten vanwege buurtontwikkelingen. Waar de school stond kwamen huizen en even verderop werd een nieuw gebouw voor ons neergezet: Daltonschool IKC Zeven Zeeën. Ik vond het moeilijk om het oude gebouw te verlaten, maar zag ook meer mogelijkheden met betrekking tot Daltononderwijs in het nieuwe gebouw. Gelukkig bleven we toen wel in dezelfde buurt. Dat vond ik heel belangrijk, want als je ergens heel lang werkt, ben je niet alleen leerkracht maar heb je ook een sociale functie, je bent dan een vertrouwd gezicht in de wijk. Het gaf me voldoening dat ik een veilig baken kon zijn voor kinderen en hun ouders.
Vorig schooljaar moest Daltonschool IKC Zeven Zeeën sluiten vanwege teruglopende leerlingenaantallen. Alle leerlingen en medewerkers konden opgenomen worden door OBS De Vier Windstreken. Wederom vond ik het moeilijk. Dit keer omdat niet alle kinderen meegingen naar OBS De Vier Windstreken en omdat op een grotere school met grotere groepen de aandacht per leerling toch anders verdeeld is. De fusie was vanuit Innoord een logische beslissing maar kwam voor ons als team en bij de ouders hard aan. Wij hebben samen erg gestreden en ons best gedaan om onze fijne mooie Daltonschool te kunnen behouden. Nu moeten we ons vooral richten op de toekomst en samen met onze kinderen op OBS De Vier Windstreken vertrouwd raken met het gebouw en elkaar.
Werken in een groter team heeft ook zo z’n voordelen. Meer collega’s betekent meer delen en elkaar inspireren en motiveren. Voor mijn persoonlijke ontwikkeling is het dus heel fijn. Maar ik had het wel fijner gevonden als we als twee gelijke scholen samen waren gevoegd en als we ieder onze pluspunten konden behouden. Nu zijn onze Daltonvisie en -routines helaas verloren gegaan, terwijl dit voor onze schoolpopulatie zo waardevol is vanwege onder andere hun zelfstandigheid. Wij zijn als team en leerlingen wel zeer gastvrij en warm opgenomen in de school, wat ik als zeer prettig heb ervaren. Omdat de fusie qua tijdsdruk uiteindelijk snel moest plaatsvinden hebben we helaas niet samen een nieuwe visie of nieuw onderwijsconcept kunnen neerzetten. Hopelijk kunnen we dit in de toekomst nog samen gaan realiseren met onze Daltonpijlers en een nieuwe naam voor deze fusieschool.
Al met al kan ik zeggen dat het hele proces me stress heeft gegeven, maar dat ik het ook positief afgerond heb. Uiteindelijk zit affiniteit met een school niet in de stenen, maar in de liefde voor de leerlingen. Ook hier kan ik weer laten zien wat ik kinderen te bieden heb. En ik kijk ernaar uit om nieuwe ervaringen op te doen.
‘Wij zijn als team en leerlingen wel zeer gastvrij en warm opgenomen in de school, wat ik als zeer prettig heb ervaren’
Esther
